Lach elke morgen in de spiegel en zeg dat je er goed uit ziet

Soms doe je heel hard je best en toch haal je geen resultaat. Soms wil je iets bereiken maar je uitstraling past niet bij dat wat je wil bereiken. En neen, het uiterlijke is niet zo belangrijk maar wat je uitstraalt, kan een enorme steun zijn voor wat je doet of wil doen. Toen ik Nadine De Deken van Filline op tv zag deze week, moest ik aan het meisje denken dat haar droom om leerkracht te worden aan haar neus zag voorbij gaan. Het is een triest verhaal dat niet had mogen gebeuren, als ze de juiste persoon was tegengekomen.

Ik zag geen leraar maar een leerlinge

Ik vroeg haar waar de leraar was, toen ik haar zag zitten in een lege klas. Wist ik veel dat zij een laatstejaars was in de lerarenopleiding. Enkele maanden voor haar diploma. Ze zag er heel jong uit; klein, mager en gekleed in een luchtige, smalle broek en een sweater. Ze droeg donkerblauwe pantoffels. Geen sneakers, pantoffels. Haar haar droeg ze op een staartje, samengebonden met een eenvoudig elastiekje. Het leek alsof ze er alles aan deed om niet op te vallen.

Ik zag haar terug voor een klas leerlingen waar ze maar geen greep op kreeg. De leerlingen beschouwden haar als een speelkameraad. En spelen, dat bleven ze doen terwijl zij om rust en stilte smeekte.

Ik had met haar te doen. Spijtig, want voor mij stond een meisje dat heel graag leerkracht was geworden. Ze kreeg niet de juiste tips om zich leerkracht te voelen en dat uit te stralen. Haar begeleider vertelde mij dat ze niet zou slagen dat jaar omdat ze geen gezag had.

Het meisje blijft mij achtervolgen omdat dit verhaal mij kwaad maakt. Ze zat in haar derde jaar en nu pas zagen haar begeleiders dat ze niet klaar was voor een klas. Wat er verkeerd was gelopen? Niemand had haar advies gegeven in details die we met een groot woord personal branding noemen.

Ze is een mooi meisje met veel verborgen talenten

Ze was klein en slank. Daar is niets mis mee, integendeel. Ze had een mooi en lief onopgemaakt gezicht. Maar niets van wat ze had of was toonde ze. Alsof ze niet wou gezien worden Ze had gewoon geen grond onder haar voeten en een groot gebrek aan zelfvertrouwen. En haar kleding diende haar echt niet op dat moment.

Onze dochters steunden elkaar

Ik herinner mij de gesprekken die ik had met onze dochters toen ze zich voorbereidden op een ingangsexamen. Ze hoefden zich niet te kleden als een ander maar wel die kleding te kiezen die het beste van henzelf liet zien. Mijn jongste is 12 jaar jonger dan de oudste maar coachte haar zus als 10-jarige in het elegant stappen op een hak. Die eerder zware hak paste beter bij de kleding die ze kocht voor dat specifiek ingangsexamen. De oudste stond er, ze voelde zich de geschikte kandidaat en ze slaagde. Een tip die ik mijn eigen dochters altijd geef is: ‘Koop een goeie bustehouder die je goed ondersteunt en een paar schoenen waarop je je rug kan rechten.’

Af en toe eens loeren naar zelfverzekerde mensen kan geen kwaad

Als je je niet zelfzeker voelt, is het goed om mensen die wel zelfzekerheid uitstralen te observeren; hoe ze praten, hoe ze stappen, hoe ze luisteren, welk ritme en timbre ze gebruiken in hun praten, hoe het voelt om naar hen te kijken en te luisteren.

En dan oefenen … tot je zelfliefde en zelfvertrouwen uitstraalt, tot je voelt dat er grond onder je voeten is en je hoofd niet te hoog in de lucht steekt. Oefenen tot je er niet staat als een ander maar als de beste versie van jezelf. Zeg gerust elke keer dat je jezelf in de spiegel ziet, dat je er goed uit ziet.

Hij durfde het niet zeggen…

Ik sprak de begeleider van het meisje en vroeg waarom hij haar nooit advies gegeven had over haar voorkomen of over haar manier van kleden? Hij durfde dat niet. Toen bloedde mijn moederhart. Na drie jaar werken en studeren en na drie jaar veel geld geïnvesteerd te hebben in de studies zou hij wel durven zeggen tegen het meisje en de ouders dat ze niet slaagde. Maar enkele tips geven over haar branding lukte niet. Zo jammer, wat een verloren geld, geluk en energie.

Laatst hoorde ik over een organisatie die werkzoekenden helpt bij het uitkiezen van de juiste kleding voor een sollicitatiegesprek. Kijk, dit zou meer in het nieuws moeten komen. De twee grote nieuwsitems van dit moment, corona en de regeringsvorming, maken mij en veel anderen niet vrolijk.

Van mensen met een mooie uitstraling kan je wel genieten en je kan er veel van leren.

Spiegeltje spiegeltje aan de wand, ik heb mijn uitstraling zelf in de hand.

Copywriting en de Planckaerts

Ze zijn er weer, de Planckaerts. Ze werden ouder, verloren wat haar, kregen meer kinderen en de zaken draaien goed. Ze zijn heel close. Ze leven, werken en feesten samen. De Planckaerts zijn authentiek. Ik weet ook dat hun leven gemonteerd is voor tv maar ze menen wat ze zeggen. Ze zien elkaar echt graag. De familieleden kunnen op elkaar rekenen, ze hebben dezelfde waarden en normen uit en ze scharen zich achter één doel, ook al discussiëren ze graag.

Wat heeft dit kroostrijk gezin met marketing te maken? Alles! Met copywriting? Heel veel maar de staart van dat varkentje komt aan het einde van mijn verhaal. Eventjes geduld.

Een verhaal om van te snoepen

De Planckaerts hebben een goed verhaal. Het is een familie die iedereen raakt; positief of smalend maar nooit neutraal. Ik zou mijn zondagavonden anders kunnen invullen, door meer te investeren in mijn eigen familie bij voorbeeld. Maar ik blijf kijken omdat ik op het scherm veel toepassingen zie van theorieën die ik moest studeren in mijn cursussen marketing en copywriting.

Waarom kijken wij met z’n allen zo graag naar de Planckaerts? Omdat we gluurders zijn en omdat we van een sappige verhaal houden. Omdat we (eerlijk gezegd) ook dromen van een kasteel in Frankrijk maar dat avontuur niet aandurven. Omdat we hen benijden om hun familiebanden? Omdat we verwonderd zijn over hun intense relaties? Omdat ze het belang van hun kinderen en kleinkinderen voorop zetten? Omdat ze niet alleen dromers zijn maar ook doenders zijn. Zij doen waar een ander van droomt en wij willen allemaal deel zijn van die droom. Gluren is niet altijd negatief, het zet mensen aan om zelf dingen te doen, hun leven (opnieuw) in handen te nemen.

Call to action

Ik volgde een opleiding bij de Belgische improvisatieliga, de BIL. De essentie van improvisatietheater is dat je repliceert op je tegenspeler met een antwoord waarop een nieuw antwoord kan volgen. Er is geen scenario dus het verhaal moet verder gaan.

Ik verklaar mij nader. Er zijn mensen met wie praten vermoeiend is. “Schoon weer he!” Het was gisteren ook schoon weer.” Baf! Het gesprek is gedaan. Dat is het soort mensen waar ik niet graag mee werk of op stap ga. Ze zijn vermoeiend, je slooft je uit, put uit je diepere lagen naar energie om een gesprek gaande te houden en je hebt er noppes voldoening aan.

Let eens op de Planckaerts. Ze plagen elkaar, breken elkaar niet af en geven antwoorden waar een ander verder op bouwt. Dit is een familie die tot uren in de nacht kan natafelen omdat hun zinnen open eindes hebben waar een ander moeiteloos en graag op inspeelt. Ze nodigen een ander constant uit om het verhaal verder te zetten. En dat soort mensen catalogeer ik onder zalige mensen.

Wat heeft dit met copywriting te maken?

Twee dingen. Vooreerst hebben ze een authentiek verhaal, een verhaal waar we ons graag mee verbinden. De manier waarop ze spreken en de zinnen die ze gebruiken nodigen uit tot verder onderzoeken, tot reageren, tot er iets mee doen.

Als je je zaak of je project wil promoten, nodig dan een copywriter uit die luistert naar jouw verhaal, er de authenticiteit uit haalt en zo jouw verhaal vertelt aan de klanten. De zaakvoerder is de ziel van het bedrijf, het verhaal van de zaakvoerder is het verhaal van het bedrijf. Het verhaal van de zaakvoerder vertelt ons waarom deze man of vrouw doet wat ze doet? Wat drijft hem/haar? En met dat verhaal willen klanten zich identificeren. Daar kijken ze naar op, daar gaan ze met plezier naartoe.

Het tweede wat we leren is de call to action. Een copywriter neemt de klant met woorden mee in het verhaal en zet de klant aan tot reactie. Deze reactie begint bij erkenning en herkenning, liken op facebook, delen op sociale media, gebruik maken van de diensten of kopen van de goederen en het verder vertellen aan hun vrienden.

Een goede copywriter vertelt verhalen. Storytelling heet dat in marketingtermen. En ook al hebben we het product of de diensten op dat moment niet nodig, het verhaal blijft hangen. En sommige verhalen vergeet je nooit.

Een nieuw begin ….

Schrijven is mijn passie. Vorig jaar slaagde ik voor het examen copywriting. Een professionele schrijfwereld ging open. Daarom kreeg deze blog een zusje (in wording). Ze heeft een naam: Luc-raak. Luc-raak schrijft rake woorden voor mensen die een copywriter nodig hebben. De website is er nog niet maar op mijn diensten kan je al rekenen. Neem gerust contact op als je nood hebt aan een tekstenschrijver- of bewerker.

Lieve groet Lucrèce

Adriana luistert mee

Er zijn van die momenten die heel onbetekenend lijken maar die je nooit meer vergeet. Dit bleek laatst toen mijn oudste dochter en ik op haar bed lagen te praten. Tussen ons lag de kleine Adriana rustig te kijken. Zomaar te kijken. Toen vertelde Rein dat zij het als kind bijzonder fijn vond om er gewoon bij te zijn toen ik met mijn vriendinnen koffie dronk en praatte.

Ik herinner het mij niet, maar ik kan het mij levendig voorstellen. Zij kon heel rustig zitten aan de tafel, gewoon stil en niets zeggen. Wist ik veel dat zij genoot van die momenten dat het niet over haar ging maar over God weet wat. Over de fijne dingen van het leven, enkele roddels tussendoor, verhalen over onze kindertijd, probleempjes klein en iets groter…

Toen mijn dochter, nadat ze lang in het buitenland woonde met mij ging shoppen in een Brakelse winkel bij een leeftijdsgenoot, zag ik haar ogen wel blinken. Ik zag haar lachen en genieten. Wij vertelden niet alleen over de nieuwe collectie maar over wie wat kocht, hoe het gecombineerd werd, over kledingmaten, bijkomen en afvallen. En we maakten een tussenstapje naar ouders, kinderen en kleinkinderen om terug te keren naar het kleedje dat ik intussen paste. Alles heel respectvol, medelevend en vol herkenning want de cirkel van het leven gaat voor iedereen over gezondheid en ziekte, gezinsuitbreiding, afscheid nemen, bijkomen en afvallen.

En lang na sluitingsuur rekende ik af. Rein vertelde mij hoe grappig zij het vond dat ik zoveel jaren na mijn schooltijd nog steeds contact hield met de mensen die met mij opgroeiden en vooral die met mij op school zaten. Zij kende dat toen niet in het verre buitenland.

Gisteren hadden mijn dochter, kleindochter en ik een dergelijk zalig moment. Zij wonen in Zwitserland, ik ben aan zee maar we voelen ons heel dicht bij elkaar. Het kleintje had niet veel zin om te slapen, dus kropen ze samen in het grote bed en van daaruit voerden we ons gesprek. Onmiddellijk stopte Adriana met wenen en haar ogen straalden. We bespraken het logo van het bedrijfje dat eraan komt en de LinkedIn pagina. We hadden het over websites en content marketing; onderwerpen waar een “drie-maander” niets aan heeft. Ze lag zichtbaar te genieten van de stemmen van mensen die op een opbouwende manier met elkaar omgaan, die elkaar steunen, die elkaar verrijken zonder zakgeld.

Dankbaarheid hoor je in iemands stem en waarschijnlijk hoorde Adriana dat ook. We hadden het in ons gesprek over hoe dankbaar we zijn dat we elkaar hebben, dat we mogen plannen maken, dat zij in een fantastisch mooi land wonen en wij ook, over onze jongste die haar weg vindt nu ze afstudeerde …

Niet de inhoud van wat we zeggen is belangrijk maar de toon en de intentie. En zo was het ook toen Rein als klein meisje en als volwassen vrouw mocht genieten van de gesprekken die ik met mijn vriendinnen mocht voeren. Ik ben heel dankbaar voor de positieve mensen die in mijn leven mochten/willen/mogen zijn. Zij maken mij gelukkig en ook de mensen die mogen meeluisteren zoals mijn dochter en kleindochter.

Ik schreef een blog over al het goede dat ik Adriana toewens, voor ze geboren werd. Nu ze er is, wens ik haar vooral dat ze een positief en dankbaar mens is dat zich laat omringen door mensen die kansen zien en het leven dankbaar als een geschenk ervaren.

De rust en het geluk van binnen zullen nodig zijn in de onrust die nu rondom ons hangt.