Is er nood aan nog een blog? Zitten mensen echt te wachten op nog meer meningen, nog meer opinies op het wereldwijde web? Misschien niet. En toch start ik hier op dit hemels moment – zo voelt het aan- met een eigen blog. Een blog met mijn naam Lucrèce Matthijs.
En waarom? Omdat ik een vrouw ben met veel te veel woorden, met veel te veel gedachten die vaak vechten binnen dat verwarde hoofd van mij. Of ik kan al die gedachten constant in toom houden of ik kan er iets creatiefs mee doen. Ik hou van schrijven. Ik hou ervan om woorden op dit kleine scherm te zien verschijnen. Het is mijn passie, mijn middel om orde te zoeken in de chaos, mijn kleine geluk, mijn fierheid.
Zo hebben we allemaal wel iets; puzzelen, online spelletjes spelen, breien, haken, naaien, dagelijkse yoga, lopen, … Iets dat ons hoofd leeg maakt voor het volgende.
Met dit kleine geluk maak ik mezelf en mijn omgeving gelukkig. Daar gaat het toch over? Deze blog is mijn goede daad aan mezelf en de wereld.
Laat je mij weten hoe jij het vindt?
Lucrèce Matthijs schrijft Luc-RAAK 
Dikke proficiat met de start van je blog. Positief ingestelde mensen moeten meer aan bod komen in een wereld vol negativiteit. Schrijven is voor jou een uitlaatklep, voor mij is dat schilderen. Ik geef je een raad: bewaar je teksten voor je kinderen.
Succes!
LikeLike
Zo tof Monique om jou hier te ontmoeten. Geef maar een seintje als je tentoonstelt, we komen zeker langs
LikeLike